Miła, zaciszna kafejka, której wnętrze zaprasza do środka: zza lady w kolorze starego orzecha spogląda na gości uśmiechnięta właścicielka, a obsługa krząta się między dębowymi stolikami wśród rozświetlonych kremowożółtych ścian. Na regale pod jedną z nich stoi regał, a na nim rozmiłowany w literaturze czytelnik natychmiast rozpozna klasyków literatury zarówno mikrańskiej jak i pollińskiej czy ziemskiej. W rogu stoi jakby pamiątka po dziadku-odkrywcy: parę egzotycznych eksponatów i miniaturowa palma-bonzai z zawieszoną na niej tabliczką: "Gościu siądź pod mym liściem a odpocznij sobie" - cytatem z jednego z ziemskich poetów. Napis w języku polskim jest świadectwem klienteli, która odwiedza Meandra: są to głównie polskojęzyczni przybysze i multijęzyczne elity, choć nie brakuje tu wielu przedstawicieli klasy średniej, a ze wspomnianej biblioteczki korzystają z umiłowaniem profesorowie i studenci Uniwersytetu Nowogradzkiego.

Meander sprzyja rozmowie - nie bój się więc wypowiedzieć, a nawet zaczepić nieznajomego - goście są zwykle otwarci, a jeśli będziesz musiał spotkać się z odmową - jest to zwykle miła odpowiedź z uzasadnieniem. W takim razie... Zamówią coś Państwo?