ZNANI SZELENI
Gerard Janković – ur. 21 stycznia 1920 r., zmarły 4 lipca 2000 r.
Szelenyski pisarz i autor słynnej powieści: „Dokąd idziesz, Szelenyo?”. Znany dzięki właśnie temu utworowi, który napisał w 1960 roku. Jego matka – Niemka, ojciec – Szelen. Janković miał dwoje dzieci i żonę – Nataliję.
Hrabia Misza Vraćek – ur. w 1864 r., zmarły w 1911 r. Zginął na wojnie. Patriota wierzący wciąż w niepodległość Szelenyi. Wybudował słynny Gmach „S” ( w 1900 r.) , w którym obradowali najważniejsi, najmądrzejsi i najsławniejsi Szelenyi (również Janković). Twórca pierwszego hymnu Szelenyi. Był kawalerem.
Edmund Ullik - ur. w 1905 r., zmarły w 1974 r (śmierć naturalna). Pomagał w pisaniu hymnu. Z zawodu – dekarz. Uczestniczył także w obradach, w Gmachu „S”. Założył Tovaristwo Prejacol Szelenyi (Towarzystwo Przyjaciół Szelenyi). Miał czworo dzieci i żonę – Anę, która po śmierci Ullika wstąpiła do zakonu.
Sergio VIII – żył w XIV wieku. Jako pierwszy zabiegał o suwerenność Szelenyi. Był jej pierwszym przywódcą. Wrogo nastawiony do Burgów, zmiażdżył ich w bitwie pod Grojdarden ( dziś: Groj, południowo-zachodnia część Szelenyi). Jego żona – Elila – wydała na świat aż pięcioro jego potomków. Wszyscy byli chłopcami. Po ojcu władzę objął najstarszy – Ceslik.
Rajmunt Hohliś – najsłynniejszy lekarz szelenyski. Wynalazł lek na „ofrozę”, chorobę płuc. Mieszkał w Santanii, stąd wrogie nastawienie niektórych do jego osoby. Hohliś miał niepłodną żonę, z którą rozstał się tuż przed śmiercią w roku 1799 r.
Ponadto, był chemikiem, fizykiem i astronomem. Napisał epopeję narodową: „Wspomnienia starego Rajcia” (Rajcio – zdrobnienie od Rajmunt). Zmarł w 1854. Zabił go Slokas Vanicki – polityk, członek frakcji „Stop njerëz-parazitë!” (pol. „Stop ludziom-pasożytom!”). Vanicki lekarza uważał za chytrego „cwaniaka”, udającego doktora i pobierającego za leczenie ogromne sumy pieniędzy.
Torla Bialoleksa – wzór dla szelenyskej młodzieży. Urodzona na początku XX wieku. Była świetna w matematyce i fizyce. Jej twarz często pokazywano na tzw. „plakatach wyzwoleńczych”, czyli wielkich arkuszach papieru, podrzucanych do domów na terenie Santanii i Burgii, na których widoczne były zdjęcia ludzi walczących o suwerenność Szelenyi oraz czerwony napis: „Ludzie, dajcie nam wolność!”.
Wszystkim Szelenyom znane jest przysłowie: „Uczy się lepiej niż Bialoleksa”, znaczące to, iż dana osoba ma słabe oceny i nie uczy się zbyt dobrze.
Torla zmarła w 1980 r. w miejscowości Herlikovy Pas , koło Leskovej Hory. Miała męża, jednak była bezdzietna.
Figlar z rodu Glebnych - przywódca Szelenyi w latach 1450-1501 r. Zasłynął z posiadania pięciu żon, ponad dwadzieściorga dzieci i ośmiu kochanek.
Jego rządy , mimo wszystko, były korzystne dla regionu. To dzięki niemu powiększyło się terytorium szelenyskie i armia.
Tuż przed śmiercią, w 1498 r. publicznie rozebrał się ze swych szat na ulicy i bez żadnego odzienia biegał po Leskovej Horze. Za ten haniebny czyn został ugodzony mieczem przez jedną ze swych kochanek – Jadwisię.
W miejscowości Ruchaki, w północnej części Szelenyi, stoi pomnik Figlara, na którym przedstawiony jest nago.
Roman Romaniević – ur. 1777 r., zmarły w 1865 r. Bohater szelenyski, który w 1800 r. uratował przed śmiercią Zorlika Łaczwekiego – legendarnego lidera pierwszej partii na terenie Szelenyi – Wspólnoty Niepodległości.
Romaniević często pojawiał się na rynku w Leskovej Horze. Tam stoi jego popiersie, podpisane: „On bil podobny do nasi! Uddajmy mu to, cośmy winni!” („On był podobny do nas! Oddajmy mu to, co jesteśmy mu winni!”).
Co trzy lata przed monumentem wieńce i kwiaty składają władze Santanii i Burgii. Po raz pierwszy zrobił to śp. Martin Rutzeldorf.
Halina Lyckowa – słynna poetka szelenyska. Urodzona w maju 1800, zmarła w czerwcu 1900 r. Uznawana za „diwę poezji” i „gwiazdkę Szelenyi”.
Jest jedną z największych pisarek w dziejach regionu, tuż obok autora „Dokąd idziesz, Szelenyo?” - Gerarda Jankovicia.
Jej śmierć wywołał rak mózgu. Pod koniec życia Lyckowa zapominała wyrazy i znaczenie niektórych słów. Ostatecznie, przestała pisać dwa lata przed skończeniem swego żywotu.
Miała męża – Tejodora, który zmarł w 1873 r.
Witalij Fruman – satyryk, twórca słynnego szelenyskiego kabaretu: „Pod Eufemią” (w piwnicy restauracji „Eufemia”).
Urodzony w Herlavym Dworze, w południowo-wschodniej części regionu, w 1811 r.
Zaczynał od rozśmieszania ludzi na ulicy. Reakcje osób fotografował.
Kabareciarz zmarł pod koniec XIX wieku, w Gregorku, blisko Herlavego Dworu.
Wiele obecnych kabaretów nosi jego imię.
Mirko Karlićek (fałszywa metryka) – twórca faszystowskiej partii „Kontra”.
Urodzony w 1934 r., w Dusseldorfie, w Niemczech. Właściwie: Gregor von Schigeldorf. Wielki zwolennik rasizmu. Uważał, że najmądrzejszą rasą są Burgowie, a najsłabszą Szeleni.
Zasłynął jako człowiek nienawidzący regionu i jego mieszkańców.
Został zabity przez Leona Paricia – członka szelenyskiej partii: „Wspólnota Niepodległości”, który za zabójstwo dostał karę dożywocia.
Nastąpiło to w 1984 r. Zwłok Schigeldorfa do dziś nie znaleziono.
KONIEC.
napisał/opracował: Cristian Flachbett
Przepraszam, ale nie mogę niestety dodać sondy. Może to zrobić tylko moderator działu.