Program KelComm jest inicjatywą międzynarodową między agencjami kosmicznymi - interlandzką i nordycką oraz kilkoma przedsiębiorstwami państwowymi z Królestwa Uantiru. Program zakłada umieszczenie na orbicie okołomikrańskiej 6 satelitów telekomunikacyjnych umieszczonych na orbicie o parametrach porównywalnych z mikrańskim odpowiednikiem okołoziemskiej orbity radzieckich satelitów Molniya; powinno to zapewnić odbiór sygnału w całej Keltii przez 24h na dobę (a także w przyszłości na całej półkuli północnej).
Charakterystyka typowego satelity (KelComm-1)
Pasmo: 1x0,24 GHz (w okolicy 5GHz) oraz 2x0,48GHz (w okolicy 12GHz i 15GHz)
Szerokość kanału: 2MHz w paśmie o niższej częstotliwości i 4MHz w wyższych (razem 360 kanałów)
Szybkość transmisji (na kanał) 2Gb/s
Jeden kanał może być zajmowany przez 250 użytkowników (z proporcjonalnym spadkiem szybkości - 250 użytkowników otrzyma prędkość 8Mb/s (czyli 1MiB/s) LUB 100 otrzyma 20Mbps (2,5MiB/s) LUB 25 będzie otrzymywać 80Mbps (10MiB/s) itd.), co sprawia, że równocześnie z usług KelComm będzie mogło korzystać 90.000 użytkowników. Oczywiście przerwy w transmisji (przy transmisji pakietowej) mogą być wykorzystane, by zapewnić (prawie) jednoczesną łączność z 360.000 użytkowników lub nawet więcej.
Wizualizacja satelity KelComm-1 na orbicie okołomikrańskiej
